Skrzydła łączą się z drugim i trzecim segmentem tułowiowym. Skrzydła pszczoły stanowi podwójna błonka. kutikularna, cienka, lecz bardzó mocna i elastyczna. Skrzydła wzmocnione są żyłkami z kanalikami przez które biegną tchawki, nerwy oraz przepływa hemolimfa. Pszczoły posiadają dwie pary skrzydeł, przy czym skrzydła tylne są mniejsze.
Na dolnej krawędzi większego skrzydła znajduje się rynienka, natomiast na górnej krawędzi mniejszego skrzydła znajdują się haczyki. W czasie lotu haczyki zachodzą za rynienkę tworząc jedną płaszczyznę.
Na prawym większym skrzydle znajdują się dwie charakterystyczne żyłki tzw. łokciowa i promieniowa. Procentowy stosunek długości tych żyłek ( odcinka krótszego do dłuższego ) zwana jest indeksem kubitalnym. Za pomocą wartości indeksu kubitalnego określana jest przynależność badanej populacji do modelu rasowego (każda rasa ma określony
model) Rasę środkowoeuropejską charakteryzuje najwyższy indeks kubitalny, najniższy rasę kraińską. Skrzydła poruszane są za pomocą mięśni tułowia. Wyróżniamy dwa rodzaje mięśni:
mięśnie grzbietowe podłużne,
mięśnie grzbietowe pionowe.
Kurczenie się mięśni grzbietowych pionowych powoduje przyciąganie ku dołowi części grzbietowej - skrzydła unoszą się ku górze.
Kurczenie się mięsni grzbietowych podłuznych powoduje unoszenie się tułowia skrzydła opadają
Dzwięki, jakie wydają pszczoły pochodzą od uderzen skrzydeł. Pszczoła wylatująca w pole uderza skrzydłami 435 razy na sekundę, a powracająca z ładunkiem 350 razy na sekundę i leci średnio z prędkością 18 m/sek ok 5 km/h .